Av. Hasan DOĞAN

Çünkü somut gerekçeye dayanmayan bir övgü, konuya ve kişiye de gerçekte bir katkı sunmazken, somut bir gerekçeye dayanan samimi bir eleştiri ise, hem konuya hem de ilgili kişi ya da kuruma katkı sunar, yeni pencereler açar. Yeterki eleştiri, salt eleştirmeye yönelik olmasın, seçenek ve gerekçe de sunsun.

Bu anlamda eğer amaç; toplum veya o konu için gerçekten yararlı ve doğru olanı yapmak ise, ben daima, “yaşasın eleştirel bakış ” diye düşünürüm. Zira egomuza seslenip onun bizi ve vicdanımızı ele geçirmesine katkı sunan, boş övgüler ve bunu yapan kişiler, bizden uzak olsun daima....

Ayrıca, bu temelde yapılan bir eleştiride içtenlik bulurum ve bunun da ; iş, arkadaş, aile veya siyasi yada ticari, kısacası tüm ilişkilerde olması gereken temel bir parametre olduğuna inanırım.

Dostlarımızdan, çalışma arkadaşlarımızdan; toplumdan ve bireylerden olan beklentilerimizi bu temelde şekillendirmeliyiz. Nitekim bu pencereden hayata baktığımızda, toplum ve insan daha temiz ve güzel olur. Hayat ise daha anlam kazanır.

Ahlaki açıdan bu denli önemli olan somut gerekçe, hukuki açıdan da çok önemli olduğundan, hem Hukuk Muhakemeleri Kanununda (HMK, Md.297) hem de Anayasada ( Md. 141) yer almıştır. Çünkü ancak somut gerekçe ile ister eleştiri, ister övgü, hangi yönde olsursa olsun görüşünüz gerçek bir anlam kazanır.

Niye bu açıklamalarla konuya başladık ? Çünkü Üretim Reform Paketi ile ilgili olumlu veya eleştirel görüşlerimizi belirtirken, konuya öncelikle bu açıdan baktığımızı dile getirmek istedik. Üretim Reform Paketi Kanun Taslağına bakarken de bu temelde değerlendirmelerde bulunduk.

Bundan önceki yazımızda, tasarının olumlu ve olumsuz yönlerini, gazete köşesi elverdiği oranda, samimi bir şekilde dile getirmeye çalıştık. (Keşke daha geniş zamanlarda karşılıklı olarak, daha ayrıntılı ve kapsamlı bir şekilde ele alınıp, üzerinde tartışma olanağı olsaydı).

Sanayi gazetesinde çok sayıda OSB başkanı ve yetkilisinin konuya ilişkin olumlu görüşler bildirmiş olması ise, bu anlamda sevindiricidir. Zira tasarının, sanayiciler, OSB yetkilileri ve hukukçularca tartışılması ve farklı görüşler sunulması elbetteki konuya katkı sunacaktır.

Nitekim ben de, bir hukukçu olarak bu yazımda da tasarıda hukuken yanlış bulduğum başka bir konuya değinmek istiyorum. Örneğin tasarıda, OSB kanunun 25. maddesindeki, sadece yapı kullanma izni almış katılımcıların ½ sinin oyu ile genel kurula geçilebileceğine ilişkin öneri, hukukun temel ilkeleri açısından yanlıştır. Nedenine gelince:

OSB Kanunun 2.maddesinde katılımcı tanımı yapılmış ve kanunun hiç bir yerinde, katılımcılar arasında bir ayrım yapılmamıştır. Buna rağmen sadece OSB Kanunu 25. madde ile ilgili teklifte, yapı kullanma izni olan katılımcıların genel kurula geçme yönünde oy kullanacağını dile getirmek, kanunun bütünlüğü ile uyuşmamaktadır.

OSB lerin, bir yandan özel hukuk tüzel kişiliği ve A.Ş niteliğini vurgulamak, diğer yandan, A.Ş. lerdeki paya denk gelen taşınmaz maliki sıfatı ile çelişen bir düzenlemeye gitmek hukuka aykırı olacaktır.

Zira bu durum katılımcılar arasında; yapı kullanma izni alan ve almayan ayrımı yaparak, yapı kullanma izni almayanı oy hakkından, dahası kendi geleceği ile ilgili bir konuda karar hakkından yoksun bırakmak anlamına gelecektir. Bu da hem hukukun temel ilkeleri, hem de hakaniyetle bağdaşmaz.

Nitekim A.Ş lerde, her pay sahibininde mutlaka oyu vardır. Aynı hakkın, paya denk gelen taşınmaz maliki olmayı, yapı kullanma izninin olup olmamasına bakılmaksızın, taşınmaz maliki, dolayısıyla katılımcı sıfatına sahip tüm kişilerin de oy kullanma hakkının olması gerekir düşüncesindeyiz.

Ancak Bakanlığın bu değişiklik önerisindeki iyi niyeti görmemek de elbetteki mümkün değildir. Zira, OSB lerdeki katılımcıyı bir an önce üretime geçmeye zorlamak doğru bir amaçtır. Ancak bu da olsa, yapı kullanma izni, “almış- almamış” katılımcı ayrımı, hakaniyete aykırılık teşkil eder.

Her konuda oy kullanan bir taşınmaz maliki katılımcının , sıra genel kurula geçmeye geldiğinde sırf yapı kullanma izni olmadığından, oy kullanamamasını açıklayacak bir hukuk ilkesi olmadığı düşüncesindeyim.

OSB kanunun genel sistematiğine ve hukuk tekniğine aykırı maddeler varken, bunlar üzerinde hiç durulmadan, aksine bu yapıyı daha da bozacak, SAĞYAŞ adı ile TOKİ benzeri bir yapıya yer verilmesi ve çeşitli vesilelerle dile getirdiğimiz diğer hususların atlanmış olması ise, tasarıda önemli eksikliklerdir.

Bunlara da, köşemiz elverdiği oranda zaman zaman değinilecektir.