Ahmed KAYMAK

Evet, ben senin KUL olduğunu biliyorum.

Peki, sen benim kim olduğumu biliyor musun? Bende aynı senin gibiyim. Ben de insanım. Canım var duygularım, hislerim, özlemlerim, sevenlerim, ihtiyaçlarım, sevinçlerim, hüzünlerim, beklentilerim var. Yani aynen senin gibiyim insanım bende.

Benim gibi 6 Milyar daha var. Dahası bir sürü hayvan ve canlı çeşidi var. Sen ben olsak da olur olmasak da. Peki ya sen bunları biliyor muydun? Üstelik bu Dünya da tek sen yoksun herkes bizim gibi. Bilmiyor muydun? Ay yazık O zaman farkımız nedir? Yoksa Allah ımız mı farklı?

Bir insandaki en kötü haslet (kötü huy) üstünlük taslamaktır. Şeytanı Cennetten kovduran;

-- Ben ondan üstünüm, o topraktan bense ateştenim. Sözüdür.

Allah bile tüm kullarını eşit görüyorken sende kimsin be adam? Üstünlük yalnızca takva (samimi ibadette) iken sen de nereden çıktın? Yoksa annenin başka bir tarafından mı? Bu söz ne kadar hastalıklı bir beyne ait bir söz. Ne kadar marazlı bir düşünce. İnsana tepeden bakan. BEN tandanslı. EGO odaklı. Yamyamca bir söz. Megalomanlığın dibi. Acizliğin beyinsizliğin zirvesi. Bu bakış açısına sahip bir insan asla karşısındakini düşünemez. Yardım etmez. Empati yoksuludur. Bir hayvan misali yaşar yok olur o kadar. Tüm Dünyanın kendisi için yaratıldığını sanır. Kendi HİÇ liğini, P.Ç liğini bilmeden. Oysa “HİÇ” liğe ulaşmak İslam’da da doğu felsefesinde de (nirvana olarak) böyledir. Alçak gönüllülüğün en yüksek erdem olduğunu algılayamadan göçer gider. Oysa insan alçaldıkça yükselir. Paylaştıkça çoğalır sevgiyle güçlenir. Herkes eşit olsa kimse kimsenin kim olduğunu bilmese ve herkes kendini en çok da “HADDİNİ BİLSE”

Bana;

-Sen benim kim olduğumu biliyor musun diye soran etrafı korumalı, bol yalakalı, kravatlı içi boş takım elbiseli, makam arabalı o zat a itafımdır.

O kendini biliyor………………umarım

Anladın sen o nu