Aforizmalar
Gün geçmiyor ki kayıp bir çocuk haberi gelmesin veya tecavüz taciz. Hırsızlık kap-kaç cinayet dolandırıcılık. Biz ne zaman ne ara bu hale geldik? Diye sormuyorum. Çünkü 80'lerden sonra işini bilen memurlarla başladı bu iş, köşe dönmece, ketenpere ve abidik gubidik işler.
Bizi yönetenler öyle istedi de ondan. Toplum dinamikleri ve sanatçılarda bu gidişe çanak tuttu ve şimdi buradayız efendim. Yok öyle yağma herkes suçun üzerine düşenini almalı, maalesef durum bu
Eskiden kimsenin parasına puluna hatta çuluna bakılmaz, adamlığıyla ilgilenilirdi. Şimdilerde tüm itibar ve saygı parası olana kişilik ise rafta.
Hayvana sevgi göstermiyorlarmış “pöh” yahu bu ülkede insana saygı sevgi var mı ki hayvana olsun. Para kötü bir efendi iyi bir köle imiş ama bakıyoruz toplumun geneli paranın kölesi ya da kulu olmuş.
Etraf betondan geçilmiyor en ufak bir yağmurda suyun kaçabileceği sevgilisi, toprakla buluşup bereket olup bize nimetler sunacağı kara parçası kalmamış. Bereket yerine felaket olarak yağıyor üzerimize.
üyüklerin küçüğe, küçüklerin büyüklere sevgisi saygısı kalmamış. İnanın bir savaş çıksa halimiz ne olacak bilmiyorum. Artık askerlikte parayla hemde o kadar ucuzladı ki, sıradan herkes parayla yapabilir.
Eskiden de Yemen türküsünde olduğu gibi “ Zenginimiz bedel verir, askerimiz fakirdendir” idi. Şimdi zengini fakiri askerlikten kaçıyor. Valla bindik bi alamete gediyoz gıyamete amaneyy.
Rahmetli Cem Karacanın bu şarkısı her şeyi özetliyor.
Aslında para kazanıp yaptığımız tüm işlere şöyle bir baksak, karda mı zararda mıyız öğreneceğiz. Çünkü aptallığın sınırı yok.
Einsten ile bitirelim efendim:
“İki şey sonsuzdur, Evren ve insanın ahmaklığı”
Görüşmek üzere sanatla kalın.
