Münir Özkul, son yolculuğuna uğurlanıyor

 Münir Özkul için şu sıralar Muhsin Ertuğrul Sahnesi’nde bir tören düzenleniyor. Ardından Teşvikiye Camii’nde öğle namazına müteakip kılınacak cenaze namazından sonra Özkul’un cenazesi Bakırköy Mezarlığı’nda toprağa verilecek.

Münir Özkul için şu sıralar Ertuğrul Sahnesi’nde tören düzenleniyor. Törene Münir Özkul’un ailesi, sanatçı dostları ve sevenleri katılıyor.

MÜNİR ÖZKUL'UN ARDINDAN...

NURİ ALÇO: Bütün evlerin, Türkiye'nin gülen yüzüydü. Onu seyretmek bambaşka. Üç nesile de bakın, evlerin içinde olan bir insandı. Adile Abla ve Münir Abi'yi unutmak mümkün değil. Disiplin, saygı, sevgi... Kendisinden küçük olanlara bile hoş sohbetti, ayrımcılık yapmazdı. Saygıyı ben onlardan öğrendim. En sonda evine gittim, kendisini ziyaret etmiştim. Orada bile 'tanıdın mı' dedim, gayet gülen yüzüyle kafasını salladı. Ama son zamanlarda böbreklerine taşın gelmesi biraz zorlaştırdı hayat yaşamını. Yeri doldurulamayacak çok büyük bir insan.

Özkul’un vefat ettiği gün kırılan kolundan dolayı ameliyat olan ve bu sebepten dolayı cenazeye katılamayacak olan Ferhan Şensoy da 14 Mart’ta bir tören düzenleyecek.

CUMHURBAŞKANI ERDOĞAN'DAN AİLEYE TAZİYE TELEFONU

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, 93 yaşında hayatını kaybeden Münir Özkul'un ailesini telefonla arayarak taziyelerini iletti. Cumhurbaşkanlığı kaynaklarından edinilen bilgiye göre; Cumhurbaşkanı Erdoğan Özkul'un kızı Güner Özkul ile telefonda görüştü. Vefat haberinin ardından taziye telgrafı da göndermiş olan Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın merhum sanatçıya Allah'tan tekrar rahmet, aileye ve yakınlarına da başsağlığı dilediği kaydedildi.

MÜNİR ÖZKUL'UN ARDINDAN...

ERHAN YAZICIOĞLU

Bizim oyunumuz erken biterdi, onun oyunun finalini seyretmek için, tiradını bir kez daha izlemek için koşa koşa gelirdik. Ben çok şanslıyım, dublajda beraberdik. Tek mikrofon dönemiydi o zaman, herkes yanyana mikrofona sokulur ve biz gençleri korurdu Münir abi. Son derece dakik bir insandı. Gelir sakin sakin işini yapardı. O dönemin insanları bambaşkaydı. Biz mumla arıyoruz o insanları.

İLYAS SALMAN

Veda ediyoruz ama ayrılmıyoruz. Kısa vadeli bir ayrılık olacak. Belki iki üç saat bir törenle yad etmiş olacağız onu. Ama o yaptıklarıyla yaşamaya devam edeceğiz. Sersem Kocanın Kurnaz Karısı ile başladım tiyatroya. Şehir Tiyatrosu'ndan sonra Arzu Film'in kadrosunda, Adile Abla, Şener Abi, Münir Özkul, İhsan Yüce... Ama Münir abinin yeri çok farklıydı. Sofu değildi ama sufi idi. Yaşamın kıymetini bilirdi. Sefil Bilo'yu çekerken Cihangir'de oturdu. Arabayla gider alırdım onu. Yolda Yunus Emre'den şiirler okuturdu bana. Münir abinin beyni bedeninden büyüktü.

NURİ ALÇO

Bütün evlerin, Türkiye'nin gülen yüzüydü. Onu seyretmek bambaşka. Üç nesile de bakın, evlerin içinde olan bir insandı. Adile Abla ve Münir Abi'yi unutmak mümkün değil. Disiplin, saygı, sevgi... Kendisinden küçük olanlara bile hoş sohbetti, ayrımcılık yapmazdı. Saygıyı ben onlardan öğrendim. En sonda evine gittim, kendisini ziyaret etmiştim. Orada bile 'tanıdın mı' dedim, gayet gülen yüzüyle kafasını salladı. Ama son zamanlarda böbreklerine taşın gelmesi biraz zorlaştırdı hayat yaşamını. Yeri doldurulamayacak çok büyük bir insan.

TUNCAY AKÇA

Bizim için önce babamızdı, sonra ustamızdı, sonra hocamızdı. Ona veda etmiyoruz biz. Biz onu kalbimizde, filmlerinde seyredeceğiz. bizim içi o ayrılmadı.
Benim için çok ayrı bir yeri var. Sinemaya girişimde ne kadar Ertem Eğilmez'in hakkı varsa Münir Baba'nın da hakkı var. Bize öğretmenlik, abilik, babalık yaptı. Değerlerimizi tek tek kaybediyoruz. Sözün bittiği yer, başımız sağ olsun.
Önce Hababam'da şemsiyeyi verdi, dalga geçtirdi. Daha sonra Bizim Aile'de oğlunu oynadım. Ama burada da ağlayacak durumdayız. Hocamızı, babamızı kaybettik.
Rahmetli Kemal abinin vefatında 'Ateş Hattı' diye program vardı. Ama o zaman bu kadar rahatsız değildi, gözleriyle hafif de olsa konuşuyordu. Rahmetli Kemal abi vefat etmeden evvel bir gece yapıldı. Bütün sanatçılar geldi ona vefasını gösterdiler. Ama bugün o vefasızlık var gibi geliyor bana...

AHMET ARIMAN

Sahne arkasında onu seyretme şerefine nail olmuş bir insanım. Benim sinemaya gelmemdeki en büyük neden Münir abidir. Münir abi, tam bir aile babası, şerefli bir aile babası.
Fakat özel hayatında o kadar naif, sevecen, mütevazı bir insan. O hasta yatağında seyrettim, bakanlar falan ziyarete geldi. Orada bile o kadar mütevazı duruyor ki.
Adile Naşit bizim annemiz, Münir Özkul babamızdı. Adile Naşit, kanserden ölen oğlu yerine koymuştu beni. Ertem abinin yanına o getirdi.

Burada mesela ben televizyonda bazen, bazı spikerler 'bunadı' dediler. İnanın bana Münir abi yaşlanmış olabilir ama ben asla bunadığını düşünmüyorum. O yüzden 'bunama' kelimesini kullanmasınlar.