Eşcinsel ne demek | Nasıl anlaşılır | heteroseksüel ve eşcinsel farkı nedir | Bu bir hastalık mıdır? | tedavisi var mı?

Eşcinsellik nedir?

Duygusal ve cinsel yönelimi kendi cinsine dönük olan kişiye eşcinsel denir.

20. yüzyılda eşcinsellik bir tür akıl hastalığı olarak tanımlansa da 1993 yılında Dünya Sağlık Örgütü tarafından eşcinsellik hastalık sınıfından çıkarılmıştır.

Kendi cinsinin aynısı olan cinse, duygusal, bedensel ilgi, istek ve arzu duyma eğilimine eşcinsel yönelim denir.

Eşcinsellik kötü bir şey mi, iyi bir şey mi sorusuna cevap vermek anlamsızdır. Eşcinsellik, bireyin çocukluğunda veya gençliğinde meydana gelen olayların sonucu fark edilebilen bir yönelimdir.

Eşcinselliğin ruhsal bir bozukluk olup olmadığını belirleyen etken, kişinin kendisini nasıl hissettiğidir.

Eşcinsellik aynı heteroseksüel bireylerde olduğu gibi, gelişim süreci tamamlandıkça ortaya çıkan, istek haliyle belirlenen, arzuyla tanımlanan ve deneyimle hayata geçirilen bir süreçtir.

Eşcinsel gençlerin istismarı sıklıkla yaşanan bir durumdur ve bu durum onların travma yaşamasına neden olur. Eşcinsel gençler toplumun her alanında zorluklarla karşılaşabilir.

Haydar Dümen bir yazısında konuyu şu şekilde ele almıştır:

Eşcinsellik çoğu kez doğal olana aykırı, üzücü bir superego olarak ortaya çıkar. Toplumumuzun geleneklerine karşı geldiği için en uygun koşullarda bile toplumsal güçlüklerle karşılaşmak zorundadır, üstelik erkekler için eşcinsellik çoğu zaman yasalara aykırıdır. Erkeklerin homoseksüel ilişkileri çoğu ülkede yasalarla önlenmiştir. Oysa kadınlar arası eşcinselliğin yasaklayan kurallara rastlanmamaktadır.

Eşcinseller cinsel doyumu, hayal güçlerinin ve bilinçlerinin elverdiği ölçüde elde ederler. eşcinsellik her iki cinste de görülür. Bu görülme ya açıktır, belirlidir, ya da ortaya çıkmamış, saklı bir biçimdedir. Açık olduğu zaman sevişme doğal sonuçtur. Eğer gizli, fakat bilinçli bir biçimdeyse, birey, eşcinsel ilişkiden, kendi vicdanına ve topluma duyduğu saygıyı yitirmemek için kaçınmaya çalışmaktadır. Fakat eşcinselliğin gizli, bilinçsiz ve hatta kişinin kendisinde bu tür istekler bulunduğunun farkında almadığı durumlarda, doyum, yerini değiştirme, ruhanileşmeye çalışma şeklinde elde edilir. Kadın ya da erkek, herkes bilinçsiz olarak eşcinsel isteklere sahiptir. Genellikle bu istekler, iyice bastırılmışlardır ve bir sorun yaratmazlar. Ama bazı insanlarda öylesine güçlüdür ki, bunların ortaya çıkmasını önlemek için, kişi sürekli bir uğraş içinde olmak zorundadır ve bu da onda nedenini bulamadığı devamlı bir karışıklık yaratır. Böyle bir durumun bilince çıkmasını önlemek için, yapılacak son korunma, çoğu kez bir akıl bozukluğu olarak görülür. Bu bozukluklar «paranoid» tipte ortaya çıkarlar, homoseksüel isteklerin bastırmaya çalışılması sonucudurlar.

Eşcinsellerin, kimyasal bir değişiklik gözlenmemiş bile olsa heteroseksüel erkeklerden biyolojik olarak farklı yapıda oldukları söylenir. Her erkeğin kanında hem dişi hem de erkek hormonları bulunmaktadır. Yalnız normal erkeklerde erkek hormonları dominanttır.

Denemeler göstermiştir ki, belli bir grup erkekte dişi hormonları baskın olmakta, bu da eşcinselliği doğurmaktadır. O zaman bunun karşıtının kadınlarda görüleceği düşünülebilir. Son görüş, tam anlamıyla kesinlik kazanmamıştır, bu nedenle de farklı hormonların kişilere verilmesiyle eşcinsellik yaratılacağı düşünülemez. Yine de ikizler üzerinde yapılan çalışmalar eşcinsel erkeklerin, biyolojik olarak heteroseksüel erkeklerden ayrı olabileceğini saptamıştır. Monozygotik ikizlerde (aynı yumurtadan oluşan ikizler), eğer ikizlerden eşcinselse, aynı şekilde ötekinde de eşcinsellik görülmektedir, öte yandan bir homoseksüelin dizygotik ikizinde (ayrı yumurta ikizi) eşcinsellik çok enderdir. Bu çalışmalar, bazı durumlarda eşcinselliğin, biyolojik nödenlere dayandırılabileceğini ortaya çıkartmaktadırlar. Bu yüzden de bazı eşcinseller, onları adaletsizce, bu tür dertli bir duruma getirdiği için, doğaya küskündürler.

Eğer eşcinsellerin gelişim tarihçeleri incelenecek olursa, onları kacaba dört grupta toplamak mümkündür. Kişi çocukluğunun çok erken çağlarından itibaren garip cinsel davranışlar (kız kardeşinin elbiselerini giymek gibi) gösterebilir. Bu tür erkek çocuklar, büyüdüklerinde oldukça kadınsı bir görünüm kazanırlar ve davranışları kadıncadır. Başka erkekler tarafından küçümsendikleri için bir .erkeğin bunlardan hoşlanması zordur. Kendileri eşcinselliklerini saklama isteğinin verdiği huzursuzluk ve rahatsızlık içindedirler. Kadınlar ise onlardan ya nefret ederler, ya da onlara anlaşılması güç yaratıklar gözüyle bakarlar. Bu tür eşcinseller, genellikle diğer bir erkeğin açık ya da gizli eşcinsel olup olmadığını gayet iyi sezerler. Buna benzer gelişime eş örneklerle kızlarda da rastlanır. Ama yukarıda anlatılan, çocukluk çağına ait gariplikler her zaman eşcinsellikle sonuçlanmazlar. Bazı durumlarda gelişigüzel davranışlardır, bazen ise transvestizm ya da transeksüalizme dönüşürler. Bir kere daha hatırlanması gereken şey, çocukların meraklı, denemeler yapma isteği ile dolu varlıklar olduğudur. Bu yüzden onların karşı cinsin giysilerini giymeleri, arasıra eşcinsel olarak nitelendirilebilecek oyunlar oynamaları, denemeler yapmaları muhakkak eşcinsel olacaklarını belirlemez.

Bazı erkekler vardır ki (aynı şey kadınlarda da görülür) büyüyene değin normaldirler, sonradan şaşkınlık ve arzuyla farkına varırlar ki, erkekler onları kadınlardan daha fazla ilgilendirmektedirler. Çocukluk çağlarından kalma böyle bir durumu yaratacak hiçbir belirti de yoktur.

Üçüncü grup eşcinsellik, cezaevleri, uzun deniz yolculukları, yatılı okullar gibi kadınların bulunamadığı yerlerde ortaya çıkmaktadır. Libido (cinsel yaşam enerjisi) arttıkça, insanlar cinsel objelere karşı giderek daha az titiz davranmaya başlarlar ve eğer arzuladıklarını bulmaları olanaksızsa, ne varsa onunla yetinmeye çalışırlar. Bir erkeğin yolda yanında yürütmek istemiyeceği bir kız. Pasifik'te bir adadaki tek kadın olursa, güçlü libido gerilimlerinin ortaya çıkaracağı olağanüstü bir güzele dönüşür. Marijuana (bir tür uyuşturucu) ile yapılan denemeler göstermiştir ki, normal bir erkek bile, libidosu yeterli uyarımı aldığı zaman eğer ortada başka bir obje yoksa, köprü fenerlerini öpmeye kalkışabilir. Bu du¬rumda ortada kadın yokken cinsel doyum için erkeklerin kendi cinsle¬rine dönmeleri şaşılacak bir şey değildir. Aynı şey kadınlar için de geçerlidir.

Bir kızın ya da erkeğin açık eşcinsel olmasını sağlayan dör¬düncü yol ise, iğfal edilmesidir. Yatılı okullarda (kızlar ya da erkek çocuklar için) bu tür iğfal etmeler hiç de az rastlanan olaylar değil¬lerdir. Bazı eşcinselleri bu yolla oluşmuşlardır.

Her iki cinsin eşcinselleri arasında dört tür âşık görülür. Erkek olarak davranan erkek, dişi olarak davranan dişi, dişi olarak davranan erkek ve erkek olarak davranan dişi... Bu arada kuşkusuz karışık durumlar da ortaya çıkmaktadır. Her iki ekilde de davranabilenler olduğu gibi, gereksinmeler sonucu, erkek konumundaki erkekler, yanlarında erkek arkadaşları olduğu zaman, dişi görünümünü almaktadırlar. Bunun benzeri kadınlarda da vardır. Şu halde, erkek eşcinseller, dişi erkek eşcinseller, dişi dişiler ve erkek dişiler şeklinde bir gruplandırılma yapılabilir. Batıda her büyük şehirde, bu gruplara belli kulüplerde rastlamak mümkündür. Bazı salonlar tamamen dişi ya da erkek eşcinsellerin eğlenmeleri gözönüne alınarak düzenlenmiştir, öyle ki, bunlardan birine giren normal bir kişi, kendini rahatsız hissedecek ve uzaklaşmak isteyecektir. Bu sürekli gruplaşmanın sonucu olarak, her iki cinsin eşcinselleri de özel töreler, etiketler ve kelime dağarcıklarına, tam bir alt kültüre sahiptirler. İlgilendikleri konulardan bahsedebilecekleri dergileri çıkartmaktadırlar. Bu tür salonlardan birine gidecek bilgisi yetersiz bir kişi, çok sayıda atletik yapıda, tamamen erkek görünüşlü, eşcinsellerle karşılaştığı zaman hayrete düşebilir. Bazen iyi bir futbol oyuncusunu da görebilir böyle bir yerde, öte yandan birçok güzel ve dişi görünüşlü kadının da etkin (aktif) ya da edilgin (pasif) seviciler olarak çevrede bulunacağı olağandır. Bazı eşcinseller eş ararcasma, günün ve gecenin her saatinde dolaşmaktadırlar. Dahası, cinsel arkadaşlıklar, hatta evlilikler yapacak kadar ilerlemiş eşler bulan eşcinseller vardır. Bunların arasında, sanat ve edebiyat alanında güçlü tinsel duygulanmalar yaratanlara rastlanmaktadır.

Anlatılanlardan da görüleceği gibi, eşcinsellerin tedavisi hemen hemen ortadır. Çocukluğundan beri eşcinsel ilişki içinde bulimanlar tedavisi en zor olanlardır. Sonradan, heteroseksüel bir eş bulamama yüzünden ortaya çıkan homoseksüelliklerin iyileştirilmeleri ise diğerlerine oranla oldukça kolaydır. Eğer eşcinsel iyileşmeyi kendisi istiyorsa, yeterli tedaviyle bu olasıdır. Oysa psikiatristlere tedavi olmak üzere gelen homoseksüellerin çoğu heteroseksüel olmak için değil de eşcinseller arasında sık sık ortaya çıkan başağrısı, ishal, kalp çarpıntısı gibi semptomlardan kurtulmak için tedavi olmak istemektedirler. Bunların birçoğu «oversexed» aşırı şehvetlidirler. Herhangi bir yerde ve herhangi bir saatte dolaşıp birini bulma arzusuna karşı gelememektedirler. Bazı biseksüeller (her iki cinslede ilişkiye giren) bunu o derece ileri götürürler ki, ailelerinin, çocuklarının yanında, genel bir yerde bile, kısa bir süre için hemen buluverdikleri eşle birleşmek, için nedenler uydurup ayrılırlar.

Toplum, eşcinsellere karşı nasıl bir tutum takınmalıdır? Onların yaşantıları zaten yeteri kadar karışıktır, bir de çeşitli cezalar vermek sözkonusu olmamalıdır. Yapılacak en iyi şey, onlara da normal birine davranıldığı gibi kibar bir şekilde davranmaktır. Onlardan da, erkeklerle kadınlar arasındaki ilişkiler sonucu olduğu gibi davranmaları beklenmektedir. Yani, küçük yaştakileri baştan çıkarmaya çalışmamaları, beraberliklerinden hoşlanmayan kişilerin yanında kalma-maları, karşı cinsin giysileri içinde kalabalık yerlerde dolaşmamaları sevişerek ya da bu konuda konuşarak çevrelerindekileri utandırmamaları istenmektedir. Eğer eşcinseller de karşıcinse yönelik arzuları olan insanlar gibi kendilerine hakim olup davranışlarını ayarlayabilirlere, onların özel yaşantıları da normal bir insanınki gibi, kimsenin üstüne görev değildir.