Biyonik koluyla yaşama tutundu

 Gaziantep'te yaşayan 26 yaşındaki Biyolog Zübeyde Nisa Karabacak 8 ay önce geçirdiği trafik kazasında sağ kolunu dirseğinin hemen altından kaybetti. Hayatına bir kolu eksik olarak devam eden Zübeyde'ye İzmir'de ‘Touch Bionics' (biyonik dokunuş) adı verilen biyonik kol takıldı.

Genç kız, kolu kesilmeden önceki gibi kolunu beyin gücüyle, düşünerek hareket ettirebilirken, insanlarla tokalaşmaya, çay bardağı gibi nesneleri kavramaya, bilgisayar kullanmaya, makyaj yapmaya başladı. Bir süre sonra düğme iliklemeden ayakkabı bağlamaya kadar en ince hareketleri yapabilecek olan Zübeyde Karabacak, “En çok yazı yazmayı özledim. Yazı yazmayı çok seviyordum. Şu aşamada yazamıyorum ama bir süre sonra yazabileceğim” dedi.

KANSERİ YENDİ, KALP AMELİYATI OLDU, KAZA GEÇİRDİ
Henüz 18 yaşında üniversite öğrencisiyken tiroid kanserine yakalanan Zübeyde, 5 yıl boyunca kanserle savaştı. Sayısız kemoterapi ve ışın tedavisi gören bu nedenle saçları dökülen Zübeyde, 5 yılın sonunda kanseri yenmeyi başardı. ‘Her şey yoluna giriyor’ diye düşünürken bu kez de geçirdiği kanser tedavisi nedeniyle kalp rahatsızlığı çekmeye başlayan genç kız, iki kez kalp krizi geçirdi ve 24 yaşındayken de açık kalp ameliyatı oldu. İki ölümcül rahatsızlığı atlatıp hayatına kaldığı yerden devam eden Zübeyde, biyolog olarak Gaziantep'teki özel bir kurumda çalışmaya başladı. Karabacak, yaklaşık 8 ay önce Gaziantep Nizip'te yaşayan ailesini ziyaretten dönerken, içinde bulunduğu minibüs kaza yaptı. Genç kızın sağ kolu kazada dirseğinin hemen altından parçalandı. Götürüldüğü hastanedeki doktorların ‘ölür’ gözüyle baktığı Zübeyde, ameliyattan sağ ancak tek kolu olmadan çıktı.

“KUCAĞIMDA UYUDUM”
Kolu takıldıktan sonra bir süre kola adapte olması için rehabilitasyona alınan genç kız, kısa sürede sanki gerçek koluymuş gibi protez kolunu kullanmaya başladı. Bardak gibi nesneleri kavrayabilen, bilgisayar kullanabilen, makyaj yapabilen, insanlarla tokalaşmaya başlayan Zübeyde, “Biyonik kolumu seviyorum. Süre geçince daha rahat kullanabileceğim.

En çok yazı yazmayı özledim. Yazı yazmayı çok seviyordum. Şu aşamada yazamıyorum ama bir süre sonra yazabileceğim. İlk takıldığında çığlıklar attım. Önce çok garipsedim. Çok ilginçti ve çok heyecanlandım. İlk gün kucağımda uyudum. Dokunmasın diye kimseye vermedim” diye konuştu.