Ahmed KAYMAK

Zannedersem on iki, on üç yıl oldu. Gündem denen meret rahat bırakmıyor ki.
Hani şu meşhur Titanic batarken orkestra çalıyordu, o sahneyi hatırlayın. Ortalık can pazarı orkestra son kez işinin başında. Saç taramakla aynı şeyler.

Kurtuluş savaşından bir sahne.

Kağnısıyla cepheye mermi taşıyan Türk kadını yağmur başlayınca çocuğunun üzerindeki örtüyü çekip alır ve mermilerin bombaların üzerine örter. Neden böyle yaptığını sorduklarında;
“Bu bombalar mermiler ıslanırsa patlamaz, eğer savaşı kaybedersek en fazla bebeğim ölür ama analar yine evlatlar doğurur. Fakat bir türk asla vatansız yaşayamaz.”
Evet vatan ve ordu bizim için en hassas iki olmazsa olmazımızdır.

Hele yanıbaşımızda bir savaş, hatta en kirlisinden olanı ortalığı yakmağa hazırken. Kaç para olursa olsun füze savunma sistemleri alınmalı dahası kendimiz yapma çalışmalarını başlatmalıyız. Bu tabii ki mali bir külfet demek aç yaşayabiliriz ama vatansız asla.

Unutmadan İstanbul düşerken halk meleklerin dişi mi erkek mi olduğunu tartışıyordu. Biz nikahın kim kıyacağını tartışırken.
El insaf ha imam kıymış ha memur, ha insanların başı açıkmış ha kapalı . Ne farkeder? Amerika 130 küsur din cemaat tarikat ve bir o kadar da milletden insanı içinde barındırıp, Dünyaya kafa tutarken biz ise ötekileştiriyoruz.

Atı alan üsküdar ı geçmeden birlik zamanı. Bakın kukla BARZANİSTAN ı kurma çalışmaları sürüyor. Olayın aslı BARZANİSRAİL dir.
Çok isterdim kuş, böcek yazayım, çizeyim ama aga mahalle yanıyor be.