Bakan Selçuk, lisedeki yeni sistemi açıkladı

Milli Eğitim Bakanı Ziya Selçuk, liselerde yeni eğitim modelinin detaylarını Habertürk'te anlatıyor. Bakan Selçuk, sınav sistemi değişiyor mu? Ders sayıları niçin azaltılıyor? Hangi dersler zorunlu, hangi dersler seçmeli olacak? Bu eğitim modeline neden ihtiyaç duyuldu? Habertürk Ankara Temsilcisi Bülent Aydemir soruyor, Bakan Selçuk yanıtlıyor.

"GELENEKSEL EĞİTİM YAPISIYLA BİZİM BU EKONOMİYİ KALDIRMAMIZ MÜMKÜN DEĞİL"

Sınav sistemi modeli sürekli değişiyor. Anlam karmaşası var. Bu model değişikliği neler getiriyor?

Bu tür sistemlerde dikkat edilmesi gereken şu; bir değişiklik yaparken diğer altsistemlerle bir dönüşüm planlanmalı. Bütünsel bir tasavvur ve bunların adım adım uyulanması.

Bizim ortaöğretimde yaptığımız şey şu; Yaptığımız şey; Türkiye'nin geleceğine ilişkin bir şey. Dünyanın gidişatına baktığımızda çok farklı bir dönem geliyor. Binlerce yıla bakın önümüzdeki 15-20 sene inanılmaz derecede farklı. Çünkü 2040'larda tarım toplumu, sanayi toplumu, bilgi toplumu gibi kırılımların bir yenisi geliyor. Tekillik çağı geliyor, biyolojik bedenin yazılımla ve fiziksel olanla iç içe gireceği bir dönem geliyor. Şimdi ilkokulda olan bir çocuk 2040'larda iş hayatına başlayacak. Diyecek ki; siz bizi neye hazırladınız? Bu geleneksel eğitim yapısıyla bizim ekonomiyi kaldırmamız gerçekten mümkün değil. Dolayısıyla eğitimi ekonomi ve demokrasiyle bütünleşik bir şekilde bir gelecek tasarımına doğru yönlendirme işi, bütün fotoğraf bu.

Dünyayla da rekabet etmek gerekiyor, değil mi?

Elbette. Deniliyor ki, şu ülkenin eğitim sistemi güzel. Diyoruz ki ortaöğretimde orda 6-7 ders varken bizde niye 16-17 ders var. İndirelim biraz denildiğinde, 'Hayır, hepsi zorunlu olsun' deniliyor.

Ders sayısını niçin indiriyoruz?

Temel şu; biz eğer bir çocuğu bir senede 16-17 ders verirsek, bu öğrenciler hepsini yüzeysel olarak alıyorlar ve hiçbirisinde anlam kümesi oluşturamıyorlar. Örneğin; bir öğrenciye Kurtuluş Savaşı ile ilgili konuş veya öğrenci 10 senedir İngilizce ders alıyor. Mesele bunun zorunlu ya da seçmeli olması değil. Mesele nicelik değil, niceliğin niteliğe tahakkümünü engellemek zorundayız.

Ders sayısını indirmemizin sebebi şu; her çocuğa her şeyi paket olarak vermeyelim. İlgi ve ihtiyaçları takip edelim. Yaradılışta bize bir harita verilmiş, deniliyor ki; bu çocuğun merakı, yeteneği bu. O zaman bunu destekleyelim. Çocuk diyor ki; ben matematiği ileri matematik olarak görmek istiyorum. Hayır göremezsin çünkü zorunlu derslerin fazla. Bir çocuk diyor ki; tarihte ilerlemek istiyorum. Yapıyı disiplinlerüstü bir yaklaşıma taşıyoruz.

"DÜNYADA BAŞKA BİR REKABET VAR VE BİZİM BUNA HAZIRLANMAMIZ LAZIM"

Biz diyoruz ki; fiziği ayrı görsün, matematiği, biyolojiyi ayrı görsün. Bütüne vakıf olamazsın. Neden Çin'deki çocuklar yeni getirdiğimiz dersleri yıllardır standart olarak alıyor da biz almıyoruz. Çin'deki dahi sayısı neredeyse Türkiye'nin nüfusu kadar. Dünyada başka bir rekabet var ve bizim buna hazırlanmamız lazım.

Bu çocukların derinleşmesi lazım. Temel strateji daha esnek daha çok uygulama gerektiren daha çok ekonomi ve hayatla bağlantılı olan yapıyı getirmek.

Öğrenciler kaç ders görecek ve dersleri neye göre seçecekler?

Biz ilkokul ve ortaokulu da dönüştürüyoruz. İlkokul ve ortaokulda tasarım ve beceri atölyeleri kuruyoruz. Tam da ortaöğretimdeki bu yapıyı desteklesin diye. Çocuğun yeteneğini ölçer, kişilik testiyle ilgilenirsek ortaya şu çıkar. Bu çocuk kimdir ve neye yatkındır? Bu yatkınlığa göre ders alsın. Dersleri bilerek seçelim. Aynı şeyi üstün yetenekliler için de yapıyoruz. O da oldukça mesafe aldı. Yılbaşına doğru onlarla ilgili yeni bir özel yetenek alanı oluşturuyoruz. Bu çocukları belirleme ve bunlar için bir yol haritası ortaya koyma konusunda.

Yeni modelde Bilgi Kuramı dersi öngörülüyor. Bu nedir?

Ben hep işin felsefei oturmadan uygulamayı oturtamayız derim. Uygulama kolay. Asıl uygulamayı, yöntemi teknikle, modelle, stratejiyle, teoriyle ve felsefeyle bir zincir sokmak gerekiyor. Bir uygulama yaparsınız ama stratejisi ne? 2023 Vizyonuyla getirmek istediğimiz şey bu.

Bilgi Kuramı, bizim hep 'ne' sorusu üzerine bir eğitim yaklaşımımız var. Çocuk bilirse, hafızası güçlüyse daha çabuk yapıyor. Nasıl ya da niçin sorusu çok önemli. Bu sorulara cevap verebilmesi için tarihsel bir olayı, bir aktüel hadiseyi yorumlarken çocukta bir bilgi yaklaşımı gerekiyor. Biz çocuklara data mı veriyoruz, enformasyon mu, bilgi mi veriyoruz yoksa bilgelik mi veriyoruz. Daha çok data ve enformasyon veriyoruz. Tam da bilgi kuramıyla beraber, bunun çocukta bilginin niçin ortaya çıktığı, tamam bir bilgi aldık ama bu niçin böyle? Bu soruyu sormasının artık sıradanlaştığı bir yapı getiriyoruz.