Savaşma Sıvış
Bu savaşma sıvış da, yani savaşmaktan kaçınıp sıvışmayı (kaçmayı) tercih edenler için ben kullanmak istiyorum.
Hayat bir savaştır. Alınan her nefes her eylem öyledir. Dünya kurulalı da iyi-kötü savaşı daima sürecektir.
Ben savaşmayı sevmem, malum herkes savaşçı olabilir ama sanatçı olamaz.
İslam da savaşı sevmez siz bakmayın fanatik cihadcılara. Peygamberimiz 23 yıllık peygamberliği süresince sadece iki ay savaşmıştır ve savaşı hiç sevmezmiş. Yeri gelince de savaşırsınız, sıvışmazsınız.
Evet, savaşmayalım ama o kadar da her yerden sıvışmamak gerek.
Bazen elinizdekiler için onurunuz için savaşmalısınız.
Gerçi savaş hiledir.
Şah Fırat operasyonuyla Türkiye bu işten kazasız belasız sıyrıldı. Ortadoğu iki ucu pis bir değnek diyeceğim ama değil. İki ucu pis bir değneğin, ortasından tutarsın gene de bir çözüm üretebilirsin. Ama bu değneğin her tarafı pis ve iter tutar yanı yok.
Petrol bitene kadar yani bir elli yıl daha süreceğe benzer. Ondan sonra Rambo ve saz ekibi alternatif enerji kaynaklarının peşine düşüp bu kez oralara demokrasi! götürmeye çalışacaktır. Kahin, medyum Keto yada Memiş olmaya hiç gerek yok. Bu arada ABD’nin o zamana kadar ömrü vefa ederse.
Arap baharı ilk başladığında yazmıştım “Sırada İran ve Suriye var” diye.
Peki, Suriye’den sonra sıra kimde?
Şimdilik bizi batağa çekmeğe çalışan salvoyu atlatıp, paçayı kurtarıp sıvıştık. Artık daha dikkatli olmak gerek.
Ortadoğu satrancı iyice kızıştı. Orada çarpışanları, fanatik küçük guruplar olarak görmemek gerek. Çoğu, güçlü devletlerin taşeronu…
Yeri gelmişken bir sözümü tekrarlamak istiyorum.
“Yurtta barış, Dünyada barış, ama önce kendinle barış. Vatanından verme bir karış.”
Barış dolu bir Dünya ve en çok da kendinizle barışık olmanız dileklerimle.
